Hoe de matzes vervaardigd worden, de ‘Paasch-stoomfabriek De Vlijt’. Bijlage, deel B.

Die verzending geschiedt, gelijk gezegd, in kartonnen doozen, die in de fabriek zelf gemaakt worden In het expeditielokaal is een bureau van Van Gend en Loos gevestigd, zoodat het voor buiten bestemde Paaschbrood onmiddellijk naar den waggon kan worden vervoerd. Sinds December is de verzending nu al aan den gang. Toen reeds moest men beginnen te bakken om aan alle aanvragen, over de geheele wereld, te kunnen voldoen. Zoodoende slaagde men erin de vereischte hoeveelheid: van 6 – 7 miljoen stuks groote Paaschbrooden, te bakken.

En daarnaast worden dan nog kleine broodjes, ter grootte van beschuiten, gebakken, z.g. crackers, voor luxe-gebruik. Het bakken en verzenden geschiedt, zooals te begrijpen is, onder rabbinaal toezicht. Er zijn vanwege de kerk voortdurend ambtenaren in de fabriek aanwezig, die nauwkeurig nagaan of geheel volgens de voorschriften gehandeld wordt. Tot die voorschriften behoort ook, dat het vervaardigen van het brood in snel tempo geschiedt, anders zou het wellicht tot gisting komen en ongeschikt zijn voor Paaschgebruik. Om dezelfde reden moet vooraf ook reeds het meel goedgekeurd worden door het rabbinaat. De tarwe moet droog gepoetst en gewalst zijn, zooals men dat, geloof ik, noemt. Door deze beide redenen, de groote “oplage", om het zoo eens te noemen, en het snelle tempo waarin gebakken wordt, bood de fabriek, vooral in de laatste dagen van de week, een beeld van waarlijk koortsachtige bedrijvigheid. Het is een campagne, die veel van de krachten vergt van hen, die haar meemaken en soms ook beslag legt op de nachtrust van het personeel. Thans echter is ze achter den rug, en viert men rustig het Pascha, genietend van zijne Matze.

Wat de krant niet meldt, is het feit dat dit artikel eigenlijk komt uit het NRC. Het NIW heeft dit wel vermeld, maar heeft het artikel drastisch ingekort.

NAAR: Deel 1 over de ‘Paaschstoomfabriek De Vlijt’