Deze grossier in textiel heeft ruim 150 jaar bestaan. Het bedrijf was een begrip in Joods Amsterdam. Vele mensen van Joodse afkomst (vele honderden) hebben hier gewerkt. Als je bij de De Vries van Buuren werkte was je zeker voor de rest van je leven. Voor die tijd (bijvoorbeeld de eerste helft van de 20e eeuw) hadden ze redelijk goede sociale voorzieningen. Aan de andere kant waren ze best wel wat paternalistisch. Je had bijvoorbeeld toestemming nodig van de baas als je wilde trouwen. Je moest wel een bepaald bedrag verdienen. Ik, Nathan Stodel, heb er ook gewerkt. Ik heb het beste deel van De Vries van Buuren weggehaald, namelijk mijn vrouw. De Vries van Buuren was eigenlijk een soort huwelijks bureau.
Bron: radio-interview met Joop de Groot en Nathan Stodel (1984, met Gerard Klaassen, uit de collectie van het JHM)
Een beroemde stoffenwinkel in de Breestraat was de Vries van Buuren, die vanwege de gevelsteen boven de ingang ook wel bekend stond als ‘De twee onnozele schapen.’ Begonnen rond 1830 als een kleine manufacturenzaak, ontwikkelde het bedrijf zich tot een van de grootste Amsterdams grossiers in stoffen. Later werd er ook confectiekleding vervaardigd. Veel buurtbewoners vonden hier werk.
Bron: Jaap van Velzen