Een eeuwenoud verhaal

De grote zaal van Paradiso met zijn sfeervol glas in lood vormde een schitterende ambiance voor dit prachtige verhaal dat zo’n 5000 jaar geleden in spijkerschrift op kleitabletten is opgetekend en uit het gebied stamt dat tegenwoordig Irak heet.

In een meeslepende monoloog met spaarzame muziekfragmenten maar zonder enig decor nam Keesmaat ons mee naar de 27^ste eeuw voor Christus waar Gilgamesh, de jonge, losbandige koning van Oeroek (een stad tussen  de Eufraat en de Tigris), er maar wat op los leefde totdat de goden een vriend op zijn pad sturen: Enkidoe. Gilgamesh en Enkidoe beleven samen avonturen totdat Enkidoe sterft. Gilgamesj is ontroostbaar, maar uiteindelijk maken de vriendschap en de pijn van het verlies die hij gekend heeft hem tot een wijzer en beter mens.

De thema’s van het verhaal zijn universeel en van alle tijden: onvoorwaardelijke vriendschap, angst voor de dood, en de zoektocht naar onsterfelijkheid. Een voorstelling waar ik nog lang over heb nagedacht en die mij nu nog heel helder voor de geest staat. Ook dàt is Paradiso.