Dat viel niet mee. Toch heb ik mezelf tot aan het podium weten te worstelen. Ik stond dus nogal onhandig met die 2-oog camera te klunzen, toen ik naast me een wat oudere man zag fotograferen met een oude Contax camera. Hij ziet mij ook bezig en we raken in een kort gesprek, in het Engels (!). De man bleek Martin Kaye te zijn.
Ik vroeg hem, waarom hij die foto’s stond te maken en wat bleek? Hij vertelde dat ie de foto’s later zou kunnen gebruiken om op posters te gebruiken, als Patti Smith weer in Paradiso zou komen optreden. Dat optreden kwam er op 23 maart 1978. Hij drukte zelf de Paradiso posters in de kelder van Paradiso, en vroeg of ik zijn zeefdrukkerij wilde zien, na afloop van het concert. En ik zei natuurlijk; “Ja, graag!”, hoe stoer is dat?!
De zeefdrukkerij van Paradiso
Na het concert gingen we de catacomben van Paradiso in, via het podium een trapje af, door een hoop rommel, naar de voorkant van de Paradiso kelder. En verdomd, daar was de zeefdrukkerij. Hij liet nog wat posters zien, van concerten die in het verschiet lagen.
Ik vond alles prachtig, omdat ik als 19-jarige helemaal vanuit Waalwijk, zo diep in de Poptempel van Nederland was gedoken. Toen dacht ik nog; “Wat zal dit later een mooi verhaal zijn…”