Sjeng Stokkink
's Middags in de kelder van Paradiso onderscheidde Patti Smith zich al, toen ze op weg naar haar kleedkamer iemand in een nis zag liggen, die duidelijk te veel drugs had gebruikt. Ze knielde bij hem neer, bracht hem een beetje bij, liet hem wat sinaasappelsap drinken en had hem na tien minuten weer op de been.
Na de soundcheck zag ze een poster hangen voor een concert van Marvin Gaye, dat diezelfde avond plaatsvond in de Edenhal. ''Dat wil ik zien'', smeekte ze mij, maar ik antwoordde natuurlijk dat ze zelf moest optreden, in Paradiso. ''Ja maar, dat is om tien uur, en Marvin begint al om kwart over acht, dan kunnen we toch een gedeelte van zijn optreden zien?'' Aldus haar vastberaden antwoord. Dus belde ik met Mojo, die ook toen al zo'n beetje alle concerten organiseerden, en vroeg wat ze ervan vonden. Na enig aandringen van mijn kant ging Mojo akkoord met mijn voorstel, om met de limousine die we toch al de hele dag ter beschikking hadden de band naar de Edenhal te rijden, waar we door een medewerker van Mojo zouden worden opgevangen voor de entree.
En daar stond even later Patti Smith op de sta-tribune midden tussen het publiek te springen en Marvin te roepen als de grootste fan van allemaal, en konden we het optreden tot de pauze meemaken. Vervolgens met gezwinde spoed terug de limousine weer in met z'n allen en nog net niet met politiebegeleiding teruggesjeesd naar Paradiso, waar de volle zaal juist met spreekkoren zou beginnen. Dus ging de band linea recta het podium op...