Kritiek uit de burgerlijke én de communistische pers
Zowel het Algemeen Handelsblad (16-10-1916) als De Tribune (17-10-1916) zijn niet enthousiast in hun recensies. Het is allemaal ‘te dik aangezet’ en vooral de rol van de man wordt wel erg negatief neergezet. Het Algemeen Handelsblad vroeg zich zelfs af of Kobussie Wortelboer eigenlijk wel echt een man was. Ook De Tribune vraagt zich af of het allemaal niet te dik is aangezet, erg enthousiast over deze positieve revue over het vrouwenkiesrecht zijn zij niet. Het liefst zou deze communistische krant zien dat er flink zou worden gesnoeid in het feministische propagandistische deel. Niet alleen dat de bezoekers dan eerder naar bed zouden kunnen, maar ook dat het de beperkte kwaliteiten van de acteurs dan minder naar voren zouden komen. Positief is deze laatste krant nog wel over drie actrices: Marie van Westerhoven, mevr. Elise Poons – van Biene en mevr. Marie Bigot – Engers. Niet onbelangrijk is het feit dat Elise Poons – van Biene niet minder dan acht rollen op zich neemt (transformatie toneel).
Nog meer kritiek, ook de socialistische vrouw heeft haar bedenkingen
Opvallend is ook de kritiek vanuit het tijdschrift: De Proletarische Vrouw (van 21 oktober 1916). Ook zij zijn van mening dat ‘de man’ wel heel erg negatief wordt neergezet. Of zoals zij schrijven: “Als wij een ‘Revue’ als propaganda voor vrouwenkiesrecht zouden schrijven, dan hadden we 't zóó niet gedaan.” En: “Wij willen het kiesrecht dan ook niet om tegen den man, maar om met hem te strijden.”
Twee maanden later verschijnt er dan ook nog dit korte stukje tekst: “Hierbij deelen wij aan de afdeelingsbesturen mede, dat door het lid onzer Vereeniging, dat de gelden voor de opvoering van de Revue Jus Suffragii garandeerde, met de Heeren Colnot en Poons een contract is afgesloten, waarin bepaald is, dat deze Revue ook in de provincie gespeeld zal worden. Wij gevoelen ons verplicht de afdeelingsbesturen onzer vereeniging ten sterkste af te raden, voor eene opvoering in de plaats hunner inwoning finantieelen steun te geven ofzich voor eenig bedrag borg te stellen.” Bron: Maandblad van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, jrg 20, 1916, no 13, 15-12-1916.
Dat laat onverlet dat in De Tijd van 4 november 1916 wordt gesproken over een ‘enorm succes’ en dat de 25ste voorstelling van deze succesrevue op buitengewoon feestelijke wijze gevierd zal worden. Uiteindelijk zijn de laatste voorstellingen eind november 1916. De Vereniging voor Vrouwenkiesrecht kijkt in december 1916 met tevredenheid terug op het stuk. Mevrouw Odijk-Wouters wordt met een hartelijk applaus bedankt voor het samenstellen van deze succesvolle revue. Dit is wel in grote tegenspraak met het citaat uit het Maandblad van de V.v.V.