Frits Slicht
Er zijn vele aankondigingen terug te vinden en ook regelmatig zijn er de recensies. Het zijn vooral de drie grote B’s die hij op het concertpodium brengt. Deze drie B’s zijn Bach, Beethoven en Brahms. Het tijdschrift Caecilia (algemeen muzikaal tijdschrift van Nederland) schrijft vele recensies. Opvallend is de kritische maar ook genuanceerde beschrijving van de concerten. Er zijn aanmerkingen maar er is altijd ruimte om aan te geven dat Ary Belinfante een begenadigd en moedig pianist is. Moedig vooral als hij aangeeft in het seizoen 1916 – 1917 alle Beethoven Sonates te willen gaan uitvoeren. Het voornemen wordt ook realiteit en zal later ook meerdere keren worden herhaald. Eerste pianoavond door Ary Belinfante in de Kleine Zaal van het Concertgebouw op 8 december 1913. Bron: het Algemeen Handelsblad 02-12-1913 
Tweede pianoavond in het Concertgebouw door Ary Belinfante, bron: Algemeen Handelsblad van 19-12-1912 
Volksklavieravonden
In 1915 begint Ary Belinfante met zijn ‘Volksklavieravonden’. Waarom hij gekozen heeft voor deze benaming zou kunnen samenhangen met de lage entreeprijs. Daardoor zouden meer mensen in de gelegenheid kunnen zijn om kennis te maken de pianomuziek. Hij slaag daarin met glans, niet alleen zijn de zalen vol (uitverkocht zelfs), maar het publiek is enthousiast. Volks - Klavieravond door Ary Belinfante in de KZ van het Concertgebouw. Bron: Het volk : dagblad voor de arbeiderspartij van 22-10-1915 
Bijvoorbeeld het volgende: “En zoo kan Belinfante met grote voldoening op dit concert terugzien; zijne grote verdiensten zijn blijkens het herhaald applaus naar waarde geschat en, moet de Volksklavieravond als een proef beschouwd worden, dan is die volkomen geslaagd. J. W. KERSBERGEN.” BRON: Het nieuws van den dag van 25-10-1915. Programma’s van de Volksklavieravonden in de Kleine Zaal van het Concertgebouw (1), 1915-1916. Bron: JHM – Inv.nr. D2721 
Het laatste concert (30 januari 1916) in deze serie klavieravonden is nog maar nauwelijks afgelopen of hij onderneemt een ware ‘tour de force’, het uitvoeren van alle sonates van Beethoven. Zijn voornemen maakte hij bekend in april 1916. De 32 sonates worden verdeeld over acht pianoavonden in de Kleine Zaal van het Concertgebouw. Hij nam zich voor alle sonates uit het hoofd te spelen. Dochter Frieda vertelde dat haar vader dag in dag uit Beethoven studeerde. Het was Beethoven, Beethoven en nog eens Beethoven, we aten Beethoven aldus Frieda.
Een groot verlieds
Intussen wordt het gezin van Ary Belinfante getroffen door het overlijden van hun oudste dochter Dolly (Dorotien) op veertienjarige leeftijd op 1 mei 1916. In het gezin is groot verdriet, maar er kon eigenlijk niet worden gepraat over het verlies. Voor de drie kinderen is het moeilijk te bevatten dat hun oudste zuster er niet meer is. Dat hun ouders het moeilijk hebben, is duidelijk, maar het niet kunnen of mogen spreken was moeilijk.
