Frits Slicht
Afbeelding behorende bij de film: Soemoeroen / Sumurun. Bron: De kunst; een algemeen geïllustreerd en artistiek weekblad jrg 13, 1920/1921, no 665, 23-10-1920 Bron: Algemeen Handelsblad 27-03-1924 
Zo is er in maart 1924 de film: “De gebenjste Ette” (De gezegende Vader) te zien met inde hoofdrol Dore Davidson als de eenvoudige marskramer Julius Binswanger. (Bron: Lees hier het artikel. )
- Advertentie voor de film Soemoeroen of Sumurun in het Rembrandt Theater. Bron: het NIW van 08-08-1924 
- Advertentie voor de film “De Dood en het Meisje” in het Rembrandt – Theater. Bron: De Telegraaf van 02-07-1925 
De Dood en het Meisje, een film die eerder al in 1922 werd vertoond, komt in juli 1925 opnieuw naar het Rembrandt – Theater. Toen, in 1922, trok de film vooral de aandacht van de ‘kunstzinnige’ bioscoopbezoeker. Heel veel bezoekers trok de film verder niet. Maar nu wordt de film van de regisseur Fritz Lang opnieuw uitgebracht. (Bron: voor inhoud en acteurs )
Bron: Film De Oude Wet in Het Volk van 12-05-1926 
In mei 1926 staat er opnieuw een film met een Joods thema op het programma. Het gaat om: “De Oude Wet”, een filmdrama uit het ghetto-leven in een Oost-Europees stadje omstreeks 1860. Ook nu gaat het weer om een reprise van een eerdere vertoning. (Bron: Lees hier het artikel )
- Advertentie voor “de Wandelende Jood”. Bron: De kunst; een algemeen geïllustreerd en artistiek weekblad jrg 20, 1927/1928, no 1064, 16-06-1928 
Tussen al de nieuwe en moderne films brengt het Rembrandt – Theater in 1930 opnieuw de “Nibelungen Film” (ook weer van Fritz Lang) in roulatie. Het tijdschrift ‘De Kunst’, die vaker over de programma’s van het Rembrandt – Theater schrijft, is daarover meer dan te spreken.
Zo mogelijk nog opmerkelijker dan de vertoning van niet commerciële films is de vertoning van een korte documentaire over de voetbalwedstrijd Nederland – Duitsland in mei 1931. Het tijdschrift “De Revue der Sporten” schrijft: “We zagen deze Polygoon-film in het Amsterdamsche Rembrandttheater, waar de U.F.A. de exploitatierechten voor Nederland heeft verkregen: het is voor degenen, die den wedstrijd zagen, 'n aardige herinnering en voor de duizenden teleurgestelden 'n kleine vergoeding. De filmoperateurs hebben aan den tocht der Duitschers langs de bollenvelden en aan de drukte binnen en buiten het Stadion ook de noodige aandacht besteed, terwijl de spelopnamen — gedeeltelijk met het langzaam werkend apparaat — ons b.v. het tot stand komen van Tap's doelpunt duidelijker voor oogen stellen dan op dien Zondagmiddag in het Station. Goed werk van Polygoon!”
(Bron: Lees hier het artikel )
Naast kunstfilms, commerciële films en een kort uitstapje naar de sport vertoonde het Rembrandt – Theater ook film met een zekere wetenschappelijke inslag. Zo werd in februari 1931 een fantastische reis in de film “Wonderen van het Heelal" vertoond. Het draait om een expeditie in een wonderlijk luchtschip dat op reis is naar de maan.
Tot slot nog een laatste film die ik kort wil aanstippen. Het gaat om de film “Emil und die Detektive” in juli 1932. Het was voor de UfA, de eigenaar van het Rembrandt – Theater voor het eerst dat in een film kinderen de hoofdrol spelen. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Erich Kästner.
Hoewel de bioscoopfunctie voorop stond, waren er zo nu en dan ook andersoortige voorstellingen. Zo traden in maart 1926 de gebroeders Gerhardt op. Rio Gerhardt was met zijn 16 jaar al een talentvol dirigent en pianist. Zijn twee jaar jongere broer Ferry was ook een begenadigd pianist (klavierspeler). Samen met het orkest van het Rembrandt – Theater speelden ze enkele pianoconcerten terwijl Rio als orkestleider pianoconcerten van Beethoven en Mozart leidde. (Bron: Lees hier het artikel )
- Filmscene uit de film: “De Oude Wet”. Bron: De kunst; een algemeen geïllustreerd en artistiek weekblad jrg 18, 1925/1926, no 955, 15-05-1926 