De groei van de Orkestschool en haar leraren

Het leerlingenaantal op.

In september 1893 zijn er 57 leerlingen, in maart 1894 is dit gestegen tot 70. Jammer genoeg heb ik leerlingaantallen van latere jaren niet terug kunnen vinden. Zo af en toe worden ook nog namen genoemd van leraren die gaan zoals Leopold Kramer en anderen die worden aangenomen. Zo wordt ook de nieuwe concertmeester van het Concertgebouworkest, Christiaan Timmner aangetrokken als leraar viool voor de hoogste klassen. Sommige leraren, zoals Ary Belinfante, breiden hun aanstelling uit door er een ander vak bij te gaan geven. In zijn geval gaat hij onderwijs geven in het vak Muziekgeschiedenis. En zo zijn er meerdere voorbeelden.

De honorering van de docenten en de musici was een punt van discussie in deze periode. In het academisch proefschrift vond ik deze quote van Ary Belinfante: “Maar ondanks het feit dat de organisatie met haar personele omgangsvormen een positieve standaard zette, getuigde een terzake bevoegd tijdgenoot als de pianist en pedagoog Ary Belinfante naderhand nog van de beroerde materiële situatie van de musici in de beginperiode. Hij beschouwde de hoogte van de lonen toen als ‘zoo gering, dat een fatsoenlijk opperman of stucadoor er zijn neus voor zou ophalen’.” Bron: Bron: Eensgezinde tweedracht van F.J. Diepenbrock.

Mogelijk dat de materiële situatie er debet aan was dat docenten kwamen en gingen of er een vak of een baan bij deden. Van Ary Belinfante is bekend dat hij vele privé leerlingen had. Van hem en zijn leerlingen zijn enkele foto’s bekend. Helaas zonder de namen van de afgebeelde leerlingen.

Intussen gaan de lessen en optredens naar aanleiding van de examens gewoon door. Het tijdschrift Caecilia maakt daar meestal wel melding van, maar ook De Telegraaf. Zo is er veel aandacht in de rubriek ‘Muziekale Kroniek’ van 15 juli 1894. Veel lof voor dit instituut dat zo’n belangrijk plaats inneemt binnen de hoofdstedelijke muzikale opleidingen. Vooral de nadruk die hier gelegd wordt op het ensemblespel wordt hogelijk gewaardeerd zonder dat het instrumentale spel wordt vergeten. Daarna volgt nog een zeer uitgebreid overzicht van de opgevoerde werken. Opvallend is dat zij de leerlingen benoemen. Eén naam valt op: Bertha Belinfante op de violoncello. Een direct familieverband is er niet met Ary. Haar leraar aan de Orkestschool was Isaäc Mossel.

Terug naar de inhoudsopgave