Ary Belinfante, na de Orkestschool

De naam Orkestschool blijft aanvankelijk nog wel in gebruik. Dat blijkt o.a. uit diverse advertenties in de jaren na 1895. In 1897 verschijnt er van hem het boekje “Leiddraad bij het onderwijs in de Muziekgeschiedenis”. 

In beknopte vorm (68 pagina’s) een overzicht van de ontwikkeling van de muziek. De Telegraaf van 8 augustus 1897 is een van de weinige kranten die hierover iets te melden hebben. In de ‘Muzikale Kroniek’ halen zij de woorden van Ary Belinfante aan. Het gaat om het waarom, waarom dit werkje: “Toen nu 3 jaar geleden mij het onderwijs in de Muziekgeschiedenis aan de Orkestschool te Amsterdam werd opgedragen en ik mijne leerlingen gaarne eenig leerboek wilde in handen geven, vond ik niet wat ik zocht: een beknopt, duidelijk overzichtelijk en eenvoudig geschreven werkje. „Vooral op dit laatste: eenvoudig geschreven leg ik nadruk; het spreekt bijv. vanzelf, dat philosophisch - aesthetisch getinte voorlezingen, voor studenten gehouden, al bijzonder ongeschikt zijn voor leerlingen eener muziekschool, wier algemeene ontwikkeling niet veel verder reikt, dan tot wat men ben op een lagere school beeft bijgebracht."

Op het podium

Het lesgeven en het schrijven van de genoemde leidraad hebben hem er niet van kunnen weerhouden om ook het podium op te zoeken. Samen met de violist Alexander Abraham (Alex) Polak verzorgt hij in 1897-1898 een viertal sonateavonden (soirees) met werk van ‘meesters van ouderen en nieuweren tijd’. Werken van componisten als: Kes, Amanda Maier, Richard Straus, Fidi Henriques en Sylvio Lazzari. Alex Polak is de latere concertmeester van het Concertgebouworkest. Aardig feitje in deze is dat Richard Strauss toen hij Nederland was over hen zei:  “Herren Belinfante und Polak mit aufrichtiger Bewunderung für den vorziglichen Vortrag meiner Violinsonato". Bron: De Telegraaf van 20-10-1897.

Van het tweede soiree is zowel een advertentie als een recensie terug te vinden. Deze recensie is hoofdzakelijk lovend en het organiseren van de soiree verdient zondermeer grote waardering. Ook de derde en de vierde soiree werden goed ontvangen en wat niet onvermeld mag blijven dat de zaal in Gebouw Odeon telkens goed gevuld was. Het podiumwerk, het optreden zal altijd een rol blijven spelen in zijn carrière.   

Terug naar de inhoudsopgave