De Muziekschool, het jasje wordt groter en groter

Met ingang van de cursus 1912 – 1913 is er opnieuw sprake van een nieuwe naam. In zekere zin gaat het om een splitsing. De nieuwe naam is ‘Eerste Particuliere Muziekschool en Conservatorium’. Het gaat om: “……een volkomen conservatoriale opleidingsschool voor vakstudie verbonden is met een muziekschool voor onderwijs aan dilettanten. Aan deze school bestaan klassen voor solfège, voortgezet theoretisch onderwijs, muziekgeschiedenis, paedagogiek en methodiek, muzikale analyse, ensemble en orkestspel.” Bron: Het nieuws van den dag: kleine courant van 12-07-1912.

Uit de hierna gepubliceerde advertenties blijkt het min of meer te gaan om een splitsing. Muziekschool en Conservatorium krijgen ieder een aparte advertentie. Beide opleidingen zitten wel op hetzelfde adres.

Bijzonder is dat er in 1914 aan het Conservatorium: “twee plaatsen zijn tot kosteloze opleiding voor viool en violincel’ vacant zijn. Kandidaten gelieven zich schriftelijk aan te melden onder opgave van woonplaats, leeftijd en de door hen bereikte hoogte. In aanmerking kunnen komen zoo mannelijke als vrouwelijke begaafde jongelieden die minvermogend zijn of tengevolge van de tijdsomstandigheden hun studie niet zouden kunnen voortzetten.” Bron: Het nieuws van den dag: kleine courant van 28-08-1914. 

Of er van dit initiatief ook effectief gebruik is gemaakt is mij niet bekend. 

Klassiek en modern

Dat de beide directeuren Belinfante en Adelberg open staan voor ‘de moderne tijd’ blijkt ook uit het feit dat ze in het cursusjaar 1915 – 1916 een bijzondere cursus aanbieden. Een cursus die breder is dan de al bestaande muziekcursussen. De Telegraaf schrijft daarover het volgende: “Doel van dezen cursus is de muziekstuderende. die soms op betreurenswaardige wijze vreemdelingen zijn gebleven in het leven van het gehele samenstel der maatschappij, de grote levensvragen, enigszins op de hoog. te brengen. De te behandelen stof is de volgende: De wetten, waaronder wij leven –  de wijze,waarop wij het leven beschouwen en waarderen –  de beginselen der psychologie – sociologie (ontstaan van familie, privaateigendom, staat enz.) –  staathuishoudkunde (taak, algemene begrippen, arbeidsstelsels. wetgeving, kiesstelsel –  politieke programma's, belastingstelsel enz., geld, munt, bankwezen –  consumptie en distributie). –  Scholen der staathuishoudkunde. –  Inrichting van stad, provincie, rijk, koloniën enz. –  Bespreking van actuele sociale belangen.” Bron: De Telegraaf van 03-09-1915

De cursus werd gegeven door Bertrand Drilsma, al vanaf 1901 verbonden aan de Muziekschool. Bertrand Drilsma was een van de docenten van dochter Frieda Belinfante.

Naast de muziekopleidingen is Ary Belinfante zeer betrokken bij het  Nederlandsch Muziek Paedagogisch Verbond. Hij is al vanaf de oprichting voorzitter en is dat nog steeds al in 1923 het 25 – jarig bestaan wordt gevierd. Daarnaast is hij ook de redacteur van het ‘eigen orgaan’ van het Verbond.

Bij dit verhaal zijn drie afbeeldingen opgenomen betreffende een prospectus van de opleiding. Bovenaan de eerste pagina, hieronder de bladzijden 2 en 3.

Terug naar de inhoudsopgave