Een jonge voorzanger en zijn carrière (10)

In de jaren volgend op de benoeming en het weer afscheid nemen van de zo welkom leraar Aäron Salomons is er vaker droevig afscheid. Blijkbaar heeft de vereniging te maken met een vorm van vergrijzing onder haar belangrijke (bestuurs-)leden.

In 1927 staat men stil bij het overlijden van S(imon) of Sjoume Salomons. Een fragment: “  De heer Salomons z.g. koesterde een onbegrensde liefde voor de Amsterdamsche gemeente. 10 jaren heeft hij haar welwillend gediend. ……….. Ook het godsd. gen. “Ner Mitswah we-Thora Or", dat hem onder zijn leden mocht tellen en waar hij een gewaardeerde plaats innam, heeft meermalen van zijn welwillendheid genoten. Op zijn initiatief werd in deze Synagoge het gemeentegezang onder leiding van een kinderkoor ingevoerd.” Bron: het NIW 11 feb. 1927

Op 15 november 1929 overlijdt Abraham, zoon van Joseph Hes:
Te dezer stede is dezer dagen overleden de heer A. J. Hes, Sjammosj bij de Ver. Ner Mitswah we-Thora Or. Voor deze Synagoge heeft de overledene als Sjammosj en — als het noodig was — als chazzan veel goeds gedaan. De eerw. heeren L. D. Staal, Akiba Frank en S. Hammelburg hebben resp. in het sterfhuis en begraafplaats woorden van waardeering uitgesproken. Bron: het NIW van 22 nov. 1929 -- (aanv. Frits: Sjammos is gelijk aan sjammes = koster of bode)

Maar ook verjaardagen werden gememoreerd.

Bijvoorbeeld als: “….. de moeder van den heer v. Gelder, Mevr. Wed. J. v. Gelder, haar tachtigsten verjaardag, ter eere waarvan de heer v. Gelder — alsmede ter herinnering aan de nagedachtenis van zijn overleden vader — de Ver. Ner Mitswoh een stel kostbare en fraai bewerkte dekkleeden voor den Bima en den Omoed ten gebruike in haar Synagoge (N. Kerkstraat b. d. Amstel) aanbood. ….. Met een door eenvoud en hartelijkheid treffende toespraak bood de heer v. Gelder het waardevolle geschenk aan het genootschap aan. Spr. bracht daarbij in herinnering, dat wijlen zijn vader steeds tot de trouwe comparanten der Synagoge had behoord en ook hem aangename herinneringen aan de Synagoge bonden.” Bron: het NIW van 25 maart 1927

Een half jaar later iets vergelijkbaars als de heer J. Frank 70 jaar oud is en t.g.v. hiervan de vereniging een bord schenkt.

Het einde?

In 1939 lijkt het einde van de synagoge nabij aldus een kort artikel in het NIW van 10 januari. Maar daar klopt niet veel van. In hetzelfde jaar viert de vereniging haar 100 – jarig bestaan! Dat lijkt tegenstrijdig met de akte zoals die gepubliceerd werd in De Staatscourant van 1884. Maar dat was meer een juridische / notariële bevestiging van ‘het zijn’.

Terug: TERUG NAAR DE INHOUDSOPGAVE Geheugen van Oost

OF NAAR: Inleiding op de verhalen 9, 10 en 11

OF NAAR: VERHAAL 9