Juffrouw Prins

De vishandel in de Houtkopersdwarsstraat of Vissteeg.

Auteur: IMG_1170.jpg Frits Slicht
Houtkopersdwarsstraat
Vishandel in de Houtkopersdwarsstraat.  <p>De vishandel van D.L. de Goede in de Houtkopersdwarsstraat. Mogelijk dat de vishandel van juffrouiw Prins er niet veel anders uitzag. De tekenig is van Gerard Johan Staller en dateert van ongeveer 1921. Bron: JHM, uit de collectie van Jaap van Velzen.</p>

Vishandel in de Houtkopersdwarsstraat.

De vishandel van D.L. de Goede in de Houtkopersdwarsstraat. Mogelijk dat de vishandel van juffrouiw Prins er niet veel anders uitzag. De tekenig is van Gerard Johan Staller en dateert van ongeveer 1921. Bron: JHM, uit de collectie van Jaap van Velzen.

Door: Frits Slicht

Alle rechten voorbehouden

Bezoek aan Amsterdam

Als kind van een jaar of vijf, zes, ging ik vaak met mijn ouders naar Amsterdam, op bezoek bij mijn Opa, die vlak bij de Albert Cuypstraat zijn kantoor had. Hij verhuurde films voor bioscoopexploitanten voor het gehele land en distribueerde zo het filmaanbod dat hij op dat moment in portefeuille had.

Na het bezoek aan mijn opa gingen we weer naar huis, maar eerst liepen wij naar het Waterlooplein, waar Bennie de sinaasappelen man stond met zijn houten kar opgetast met vruchten. Daar kocht mijn vader iedere week appels, sinaasappelen en ander fruit .

Daarvoor had hij een grote tas, een zogenaamde “CityBag” bij zich. Een tas die aan de bovenzijde naar twee kanten open viel, als je op de knop aan de bovenzijde duwde. Er kon echt enorm veel in.

Juffrouw Prins en haar visstal

Na Bennie liepen we de Jodenbreestraat in: vis halen bij Juffrouw Prins en haar zoon Levi.

Juffrouw Prins had een visstal in de “Steeg”, zoals ik meen, dat de straat genoemd werd, waar verschillende vishandelaren de verse vis, zo van de IJmuider visafslag, op ijs geleverd kregen in vrachtauto’s waaruit het water rijkelijk afstroomde.

Zoon Levie  kwam bij die gelegenheid uit de catacomben van het huis (de souterrainachtige  keldergewelven die half onder, half boven de straat zaten en waar je met een trap van zo’n 5 à 6 treden op de straat stond) om  de vis in ontvangst te nemen.

Enorme vissen als heilbot, elft en zalmen, griet en schelvis werden dan het trapje afgedragen, waar Levie ze dan aan haken hing, in afwachting van de opdracht van een klant om een stuk vis schoon te maken. De kleinere vissen, als schol, tong of makreel en schar kwamen op de stal van Juffrouw Prins terecht en daar liepen de klanten langs om vis met een praatje te kopen!

Juffrouw Prins kende iedereen in de buurt. Zelfs als ze niet in haar visstal zat,hing ze uit het raam van haar huis aan de overkant van de straat en praatte op luide toon met de buurvrouwen, die ook uit hun huizen hingen of met de voorbijgangers om iets belangrijks te vertellen.

Ze was bovenal een lief en gezellig mens.

Alle rechten voorbehouden

456 keer bekeken

Geen reacties

Voeg je reactie toe