Frits Slicht
Louis Englander
Louis Englander wordt heldensopraan genoemd (zie het onderschrift bij de foto). Zijn iets oudere broer, Samuel Henri Englander, staat ook op de foto, hij staat op de achterste rij, links boven. Samuel Englander zou enige jaren later een bekend dirigent worden van vele koren. Beroemd zou hij worden als koorleider van het socialistisch koor Kunst & Strijd, van het Amsterdamsch Joodsche Koor en van het Koor van de Grote Synagoge. Het is opvallend zoals het allemaal is verlopen. Hier lijkt het toch vooral Louis te zijn die staat aan het begin van een carrière, maar het is zijn oudere broer Samuel die carrière zal maken. Waarom Louis die, mogelijke, belofte niet kan waarmaken, is niet bekend. Het kan zijn dat zijn stem is veranderd naarmate hij ouder werd. Ook is het mogelijk dat hij minder gedisciplineerd was of andere interesses kreeg dan zijn broer.
Het NIW van 12-03-1915, melding van een repetitie van Sjier Chodosh o.l.v. Victor Schlesinger. 
Moeilijkheden
Sjier Chodosh krijgt het zwaar zo tegen het jaar 1918. Het is vooral een financieel probleem. Niet voor niets klopt het bestuur daarom aan bij de Kerkenraad van de Nederlands Israëlitische Hoofdsynagoge voor een bijdrage. In 1918 vraag men een bedrag van ƒ 400,00. De donaties zijn verminderd. De directeur die tot voor kort geheel en al belangeloos zijn functie vervulde, wil nu toch graag een schadeloosstelling (lees: betaling voor verleende diensten). Dit levert in de Kerkenraad een felle discussie op. Binnen de raad zijn er namelijk een aantal ‘traditionalisten’ die tegen elke vorm van ‘betaalde of gesubsidieerde koorzang’ zijn binnen de synagoge. Zij hadden al eerder geageerd tegen de vergoeding die de koren van de Nieuwe en de Grote Synagoge kregen. Ze waren vooral erg op de penning. Om dan nu bovenop de toegezegde bedragen van ƒ1200,00 per koor (van de Grote en de Nieuwe Synagoge) nu ook nog eens ƒ 400 uit te trekken, het was allemaal teveel. De gedachte was dat koristen best goedkoper te krijgen waren. Het voorstel om het totale bedrag terug te brengen tot duizend gulden haalt het niet. Wel is men van mening dat de Rapenburgerstraat Synagoge genoegen moet nemen met ƒ 100,00. Het koor dient hier louter en alleen als begeleiding van de Voorzanger terwijl de twee andere koren een veel bredere rol hebben, zonder overigens uit te leggen wat die rol dan is. Aanvullend geeft men aan dat de bezoekers van de Grote en de Nieuwe Synagoge zeer ontevreden zouden zijn met een minder of zelfs helemaal geen koor. Kortom, het koor is wel belangrijk, zolang het maar niet teveel op de voorgrond treedt en niet teveel kost.