Willemijn Koning
Ze kochten daar zoute zalm, pekelvlees, maanzaadkoeken, zuurwaren en jodenkoeken. Joodse winkels waren dicht op zaterdag, de sabbath, en open op zondag. Voor de Tweede Wereldoorlog was voor joden en niet-joden de Jodenbuurt een favoriete plek om op zondag te winkelen. Lies groeide op in de Laurierstraat, hartje Jordaan. Van veel winkels wist je welk geloof de eigenaars hadden. In de katholieke winkels kwam de familie Bouweriks niet niet. Lies vertelt over de katholieke melkboer: ‘Geen gewoon mens kocht daar. Alleen katholieken kwamen daar.’
Joodse winkels waren niet enkel te vinden in de Jodenbuurt, maar over de hele stad verspreid.
Mevrouw Harm-Bouweriks herinnert zich nog goed dat het ‘Jodenwinkeltje’ even verderop in de straat. Daar werden bloesjes en kousen verkocht. Op zondag mocht Lies daar soms nieuwe zondagse kousen kopen. Mako-kousen werden die genoemd. Nadat ze met haar vader heen en weer naar de Jodenbuurt was gewandeld, luisterden de vijf kinderen van het gezin naar grammofoonplaten met operamuziek en aten ze maanzaadkoeken, een echte traktatie.
Met de familie van het Jodenwinkeltje is het triest afgelopen. Het gezin Bouweriks keek machteloos toe toen de ouders en de twee kinderen van het gezin van elkaar werden gescheiden en afgevoerd. ‘Ik vond het zo verschrikkelijk; ik kon alleen maar huilen.’ Als ze de herinneringen aan haar oude buurt ophaalt, komt dit beeld altijd weer naar boven. ‘Ik wil er graag over vertellen, want het is me mijn hele leven bijgebleven.’