Slagerij Rodrigues

Vijzelgracht 20

In 1949 kocht Lo Rodrigues (1918-1998) slagerij Cornelisse op Vijzelgracht 20.

Slager Rodrigues  <p>Slager Rodrigues voor zijn winkel, Vijzelgracht 20, hoek Derde Weteringdwarsstraat, 1983. Schilderij: Lydia Teding van Berkhout. Inv.nr. SA 38929.</p>

Slager Rodrigues

Slager Rodrigues voor zijn winkel, Vijzelgracht 20, hoek Derde Weteringdwarsstraat, 1983. Schilderij: Lydia Teding van Berkhout. Inv.nr. SA 38929.

By: Stephanie Vahlkamp

All rights reserved

De kleine Lo had eigenlijk kok willen worden, maar dat lukte niet tijdens de economische crisis van de jaren dertig. Op zijn veertiende ging hij werken als slagersjongen. ‘Ik reed fluitend door de stad om bestellingen te bezorgen. En de rest van de tijd was ik in de slagerij het vak aan het leren.’ In 1935 zwierf hij een half jaar door Frankrijk, werkte in slagerijen en leerde de Franse keuken kennen. Dankzij zijn huwelijk met een niet-joodse vrouw overleefde de joodse Lo Rodrigues de oorlog. De ‘politionele acties’ in Indonesië waren voor sergeant-kok Rodrigues vooral een culinair avontuur. Hij ontdekte daar de veelzijdige en geurige Indonesische keuken.

Bij slagerij Rodrigues kwamen niet alleen gewone buurtbewoners, maar ook schrijvers en acteurs als Ko van Dijk, Ina van Faassen, Wim Sonneveld en Rodrigues’ buurman Ramses Shaffy. In zijn winkel had Rodrigues een koeienhuid met namen van de klanten.

Reizen naar Frankrijk inspireerden hem tot uitbreiding van zijn assortiment patés. Zijn korenwijnpaté en ganzenleverpaté waren beroemd. Hij vond het jammer dat Nederlanders weinig waardering hebben voor orgaanvlees. Aan modieuze nieuwigheden als traiteurs had hij een hekel. Rodrigues ging altijd al om een uur of vijf op pad naar het abattoir om vlees uit te zoeken en daarna zwom hij in het Zuiderbad. 

In 1994 sloot de zaak, een gevolg van een (naar later bleek) verkeerde uitleg van de Europese regels door de Keuringsdienst van Waren. Toen de fout vastgesteld werd, had Rodrigues geen zin om weer opnieuw te beginnen. 

Het winkelpand op de hoek van de Derde Weteringdwarsstraat maakt deel uit van de zogenaamde wevershuizen die in rond 1670 gebouwd zijn als huisvesting voor (Franse)  wevers en wolkammers. De hoekhuizen waren bestemd als winkel of tapperij. Een deel van deze wevershuizen is verzakt bij de aanleg van de metro.

Bron: Paul Arnoldussen, ‘Lo Rodrigues, slager/patémaker (1918-1998)’, in: Stadsgezichten. Honderd grote Amsterdammers uit de twintigste eeuw. Amsterdam 1999

All rights reserved

4611 keer bekeken

8 remarks

Add your reaction
muller

RE: RE: Slagerij Rodrigues

Paul Syrier:
Het verdwijnen van rodrigues is natuurlijk betreurenswaardig. Is er iemand die weet of zijn recepten bewaard zijn gebleven en/of zijn pates nog worden gemaakt? Graag tips.
Ik heb ze allemaal gemaakt

wtbodemeijer

RE: Slagerij Rodrigues

Paul Syrier:
Het verdwijnen van rodrigues is natuurlijk betreurenswaardig. Is er iemand die weet of zijn recepten bewaard zijn gebleven en/of zijn pates nog worden gemaakt?
Graag tips.

Ik heb ze allemaal gemaakt

Ron Kulik

Rodrigues v/h Cornellise

Die slagerij was tot 1949 van de man die ik als mijn Opa kende. Hermanus Bernardus (Herman) Cornelisse was niet de biologische vader van mijn moeder maar was de tweede man van mijn Oma. Ik vond hem een leuke man. Hij deed voor zijn "kleinkinderen" leuke goocheltrucjes en hij rookte toffee-tabak in zijn pijp. Hij was de enige Opa die ik had want die van vaders kant was ook al overleden toen ik geboren werd. Behalve de 6 kinderen die mijn Oma had, had Opa er ook drie. Het zal een drukke boel zijn geweest. Ze trouwden begin 1940 en zijn allemaal heelhuids de oorlog doorgekomen.

Annemarie Proost

Reactie Lydia Lindo-Teding van Berkhout

Ik vind het zo'n leuk idee dat ik op "mijn "schilderij van de winkel van slagerij Rodrigues een reactie kan geven, ik zag het nog niet eerder op zaal hangen. Ik hing in 1982 of 1983 in de Nieuwe Kerk met een expositie en werd toen door het museum gebeld of zij het schilderij konden aankopen. Ik maakte het onder andere van foto's en toen ik Mijnheer R. vroeg of hij een foto van hemzelf had om hem in de deuropening te schilderen ,zei hij "meid dan neem je toch zelf een foto van me "ik zei "het is altijd zo druk""nou dan wachten ze toch even! Ik vond een varkenskop zo gezellig in de etalage ,terwijl het een joodse slagerij was! Ik vond het een mooie expositie maar jullie hebben toch wel meer schilderijen van winkels?

Vriendelijke groeten, Lydia Lindo-Teding van Berkhout

Els van Wageningen

Assortiment Rodrigues

In 1992 vertelde Rodrigues ( hij was toen 73): 'Mijn assortiment is nog precies hetzelfde als toen ik hier begon. Panklare gerechten verkoop ik niet en een kant-en-klaar schnitzeltje vind ik ook niks. Ik heb klanten die al veertig jaar bij mij in de zaak komen, voor een lamszadel, een lamskroon of gevulde kalfsborsten. En ik vertel er bij hoe ze het moeten klaarmaken, dat is toch je plicht als slager.

Vroeger werd meer vlees gekocht en at men soep vooraf. Nu zijn de gezinnen kleiner. Het is hier af en toe net een snoepwinkeltje. Een onsje van dit en een onsje van dat. En alles minder vet.

ERIK N

Recepten

Rodrigues' vleesboek
met Dinke van Damme
Elsevier 1978
ISBN 90 10 02226 9

Paul Syrier

Slagerij Rodrigues

Het verdwijnen van rodrigues is natuurlijk betreurenswaardig. Is er iemand die weet of zijn recepten bewaard zijn gebleven en/of zijn pates nog worden gemaakt?
Graag tips.