Cornelia de Jong zit tussen 1900 en 1906 niet stil. Aan de ene kant is zij druk met het onderwijs (de Sarphatischool), aan de andere kant is zij betrokken bij vele zaken die de ‘zaak der vrouwen’ aangaat. De zaak der vrouwen gaat dan vooral over de positie van de vrouw in de maatschappij en die binnen het onderwijs in het bijzonder.
Een fröbelschool in oprichting
Over het onderwijs gaat het zeker ook als zij rond de eeuwwisseling samen met haar oud-leerlinge Henriëtte Pimentel plannen maakt voor de oprichting van een fröbelschool. De plannen worden verwezenlijkt in 1902 als de school feestelijk wordt geopend. De locatie is gevonden aan de Andrieszkade 5. Op nummer 1 woont overigens ‘onze’ Cornelia de Jong samen met haar vriendin Catharina van Tussenbroek.
De naam van deze fröbelschool werd niet geheel toevallig: ‘Cornelia’. In de naam werd Cornelia de Jong geëerd. In een artikel in Belang en Recht van 12-11-1903 werd zij de ‘geestelijke moeder van de inrichting’ genoemd. Het tijdschrift bracht in 1903 een bezoek aan de school. Iets wat de journalist Eli D’Oliveira in 1907 nogmaals zou doen (maar dan in het tijdschrift ‘Op de Hoogte’, Publicatiedatum van 25-05-1908). Het eerste artikel uit 1903 speelt zich nog af op de locatie Andrieszkade 5. Twee citaten uit dit, helaas, niet ondertekende artikel:
“Als op elke „bewaarschool", die aan de „eischen des tijds" beantwoordt; wordt ook hier gewerkt met Fröbel's speel- en leermiddelen, uitgebreid niet nieuwe methodes, door beproefde paedagogen en jeugdige navolgelingen uitgedacht. Naast het telraam van mej. C. H. de Jong, die de geestelijke moeder van de inrichting op de Andrieszkade 5 mag genoemd worden, heeft de Directrice, mej. Henriëtte Henriques Pimentel nog een ander snedig middel bedacht, om de kleuters, die aan haar zorg zijn toevertrouwd, begrip van de getallen van 1 - 10 bij te brengen. Met vaardige hand fabriceerde zij vijf ledikantjes en tien poppetjes, en nu gaat het inderdaad spelend er in het eerste begrip van dorre cijfergroepen in die kleine hersens!”
“Huiswaarts keerend dwaalden mijn gedachten af naar die vele arme kleinen te Amsterdam, die óf in 't geheel niet naar een bewaarschool worden gezonden óf den dag doorbrengen in bedompte vertrekken, spottend met alle hygiënische voorschriften. Zij ontberen al dat mooie, smaak en karakter veredelende, en toch ook hun klein kinderhartje heeft recht op licht en vroolijkheid en spel. . .”
Als Eli D’Oliveira in 1907 de fröbelschool bezoekt, is de school verhuisd naar de Sarphatistraat. Zijn verslag wordt in het boek van Esther Shaya (‘Wacht maar’) uitgebreid besproken. Bij deze de hyperlink!De 3 foto’s bij dit artikel komen uit dit verslag.
Geheel onverwacht sluit de fröbelinrichting na augustus 1913. Over het waarom van de sluiting is niets bekend. Opvallend genoeg stond er in deze maand nog wel een advertentie voor Cornelia in De Telegraaf.