Huize Thugatêr (2), een kort bestaan

“In perceel 165, Keizersgracht, Amsterdam, is op het oogenblik heel wat werkvolk aan den gang, om het huis in te richten voor het doel, waarmede het gehuurd is. Timmerlieden, schilders, stucadoors, gasfitters en behangers doen er hun werk, en het bestuur tracht er naar tegen 17 Juni e.k. het huis zoover gereed te hebben, dat de a.s. huurders het kunnen bezichtigen. In het nummer van 15 Juni zal per advertentie de juiste tijd worden opgegeven, waarop een of meer bestuursleden ter plaatse aanwezig zullen zijn, om alle gewenschte inlichtingen te verschaffen.” Bron: Belang en Recht, 29-05-1901

Opening

Als in augustus 1901 Huize Thugatêr wordt geopend, zijn meerdere kranten aanwezig. De titel 'Huize' is meestal ingeruild voor 'Pension'. Ook Het Nieuws van den Dag (kleine courant) is aanwezig en beschrijft het interieur:

"Er is gezorgd voor een keurige wachtkamer ; de serre, welke hiervoor bestemd is, is met een mattenpatroon behangen en van rieten tuinmeubeltjes voorzien; luchtige draperieën van art - muslin zijn op smaakvolle wijze voor de ramen aangebracht. De grote attractie van het huis is echter de zaal, een ruime, vrolijke kamer, met drie ramen aan de tuinzijde. Dit is de conversatiezaal, dagelijks van 12 - 10 uur geopend voor dames, ook niet-leden der vereniging, die er, iets kunnen gebruiken. Van 12 - 2 uur is er gelegenheid tot koffiedrinken; van 5 - 6 tot middagmalen. Zondags is zij voor het publiek gesloten; dan vinden alleen de inwonenden daar gezelligheid. In de zaal is in het midden een leestafel geplaatst; aan de zijwanden staan de restauratietafeltjes, van elkaar gescheiden door schermen met Zweedsch weefsel bekleed.

Op de eerste verdieping bevinden zich de zitkamer der directrice en een ruime kamer voor twee personen. Boven het achterhuis zijn twee flinke kamers, een voor twee en een voor drie personen. Hier is ook de badkamer, waar de inwonenden ééns per week een warm bad met koude douche kunnen krijgen. 

Op den voorzolder zijn twee eenpersoonskamertjes, op den achterzolder is een ruim kamer voor twee personen en een kleinere voor één; hier heeft ook de directrice haar slaap vertrek. Op deze verdieping bevinden zich twee dienstbodekamertjes. Ook zijn maatregelen genomen voor het geval, dat zich brand mocht voordoen. Op het portaal, waarop de kamers van het achterhuid uitkomen, is een stevige brandbrug met twee leuningen aangebracht, welke naar een plat voert, dat uitkomt op de binnenplaats en waar men dadelijk voor de brandweer bereikbaar is. Alle kamers zijn voorzien van gaslicht en de telephoon, welke in de conversatiezaal geplaatst is, is voor de inwonenden voor communaal verkeer gratis te gebruiken." Bron: Het nieuws van den dag : kleine courant van 20-08-1901

Aan het hoofd komt Mej. Thieme te staan, eerder eigenaresse van een kostschool te Maarsen. Tot ver buiten Amsterdam wordt over dit initiatief geschreven, tot zelfs in Nederlands-Indië aan toe. Lees hier het kritisch beschouwend artikel uit de Sumatra Post

Terug naar de inhoudsopgave