Zwaaf en Abas
De winkel van Zwaaf zat schuin tegenover die van Abas (op nummer 42). De winkel van Zwaaf was tamelijk smal. De gedroogde bonen en erwten stonden daarom buiten. Er waren bordjes ‘ingeprikt’ met daarop aangegeven wat ze per kilo kostten. Er waren tussen de twee winkels (Zwaaf en Abas) wel wat prijsverschillen.
Voor ons als kleine jongens was het een sport om de bordjes van de zakken (tussen de winkels) te verwisselen. Dat deden we als er een tram door de straat kwam (twaalf keer per uur!). We stonden aan twee kanten van de straat. Als de bordjes waren verwisseld was het wachten op het gedonder. De winkelier had plotseling een bordje met een lagere (of hogere) prijs. Dat merkte hij pas als er een klant kwam die om de bonen vroeg die voor de winkels stonden.
Overigens stonden de zakken met bonen altijd op houten kistjes. Dit omdat er nogal wat honden door de straat liepen, die anders op de zakken zouden piesen.
Aanvulling:
Volgens de Community-site van het Joods Historisch Museum zat er op nummer 42 huis een winkel van Philip Swart.