Denise K.
Anika van de Water
Natuurvoedingwinkel DE BAST
Ik vond het een heel gezellige buurtwinkel zo midden in de grachtengordel. Ik kom uit Amerika en woonde al jaren in Nederland maar kon nauwelijks Nederlands spreken toen ik daar begon. Ik kwam er toevallig terecht, de eigenaren woonde in mijn buurt, Amsterdam- Noord, zij hadden ook kinderen in dezelfde leeftijd als de mijne. Ze zaten met een tekort aan personeel en vanaf dag één werd ik in het diepe gegooid.
Het was er ontzettend druk en arbeidsintensief. Er kwam iedere dag zo’n 40 soorten brood binnen waarvan de helft desem en de helft gist, en alle bestellingen ervan moesten op naam van de klant worden klaar gezet. En wat dacht je van 30 soorten kaas, “welke soorten zijn vegetarisch? “. Mijn specialiteit was de groente en fruit; bestellen, verzorgen, uitstallen.
Alles in de hele winkel was top kwaliteit- biologisch en/of bio-dynamische , vanuit de hele wereld. Een ongelofelijk luxe, zo bij elkaar gebracht daar in dat oude koetshuis.
Ik leerde veel van mensen, bijvoorbeeld na te denken waar de producten vandaan kwamen. Veel klanten aten met de seizoenen mee, en uit principe kochten zij niets wat van ver kwam, bijvoorbeeld sperciebonen uit Egypte in de winter, of appelen uit Argentinië.
Je kwam alle bijzondere diëten en allergiën tegen, glutenvrij, suikervrij, vegetarisch, veganistisch, zuivelvrij etc.
Maar wat het zo bijzonder maakte waren de klanten. Zo veel leuke en bijzondere mensen, de hele dag door. Een van mijn favoriete klanten was toch zeker Meneer B met zijn fel blauwe ogen. Hij noemde mij altijd zijn lieverdje en zei daarbij “van het ene lieverdje naar het andere lieverdje”. Hiermee bedoelde hij het beeld op het Spui. Hij was beeldhouwer en had jaren lang les gegeven op het Goetheanum in Dornach. Hij liet mij foto’s zien van een serie wassen beelden van hemzelf met als thema de planeten, waanzinnig mooi. Jammer dat hij ze niet in brons kon laten gieten. Wat een schat van een man was hij.
Dan was er ook meneer J.van D die regelmatig langs kwam, deze meneer had altijd iets interessants te vertellen en wandelende encyclopedie , en heeft mij alles geleerd over de Bacterie van Boekel.
En dan meneer F die iedere zaterdag vanuit de Bijlmer kwam met zijn oude boodschappentas op wieltjes. Hij vertelde dat zijn moeder concert pianiste was geweest en hij zelf, hij was inmiddels zelf rond de 80, piano speelde voor de oudjes in het bejaardenhuis. Hij was als kleine jongen tijdens de oorlog ondergebracht bij een familie in Berkhout en moest iedere zondag 5 km. lopen naar de kerk. Ik pakte zijn tas altijd zelf voor hem in en stopte er wat extra groenten voor de soep bij en knoopte de tas met touwtjes dicht. Niet te geloven zo armoedig het er uitzag, toch is hij een keer op een grove manier beroofd op straat.
En de zigeuner vrouw die mijn hand heeft gelezen voor een paar repen chocolade.
En die leuke Amerikaanse vrouw met kinderen, waaronder een tweeling even oud als mijn kinderen met wie ik graag een praatje maakte. Jaren later zag ik een documentaire op tv, zij bleek al 20 jaar een prima ballerina te zijn geweest bij het Nationaal Ballet.
En W, de groenteboer uit de grachtengordel met zijn landje bij Houten, door wie ik een (top)baan voor mijn (bijna ex-) echtgenoot heb geregeld. Al ben ik daar niet meer zo blij mee , nu dat ie met een werkneemster vandoor gaat .
En dan nog de 2 vergelijkbare vrouwen die altijd net voor slutingstijd kwamen om snel eten voor het weekend te kopen, het leek net of zij zo uit bed gestapt waren, haren in de “slaapstand”. Na jaren zag ik op tv en in de bioscoop dat deze vrouwen zeer succesvolle persoonlijkheden zijn.
De vaste dames klanten uit het Begijnhof gingen wat zorgvuldiger te werk, zij kwamen binnen met lijstjes waarop op de gram nauwkeurig stond wat zij moesten hebben. Alle etiketten werden zorgvuldig gelezen. Voor sommige van die dames was dit uitstapje een hele onderneming.
En niet te vergeten onze eerste klant iedere zaterdagochtend die stipt op tijd was en wij meestal nog niet klaar waren met het uitstallen van onze waren. Hij had de winkel voor zichzelf al moest hij manouvreren tussen de groentekisten, hij wel de eerste keus had van al het vers wat binnen kwam. Sinaasappelen, daar kocht meneer heel veel van, hij had ook een vaste brood bestelling en ik zie hem nog rollen met zijn ogen als ik voor de honderdste keer zijn naam moest vragen om hem de bestelling te kunnen geven. “ van M” . Er waren zo veel mensen met zoveel bestellingen dat ik onmogelijk alle namen kon onthouden. Ook hem zag ik jaren later op televisie, hij bleek een top choreograaf te zijn.
En de lijst gaat door…
