Deel 17 – Trein 8.28 weet het juiste spoor weer te vinden

Voor de vereniging is het een zaak om de trein weer op de rails te krijgen. Dat lukt in zoverre dat er in augustus 1934 een nieuw bestuur is gekozen en er ook een verdere reorganisatie heeft plaatsgevonden. Misschien wel de belangrijkste wijziging is opgenomen in de statuten: in art. 10 wordt bepaald dat bestuursleden hun bestuursfunctie belangeloos moeten waarnemen.

Windstilte?

Veel aandacht in de pers is er verder niet, hooguit komen er nog advertenties voorbij die oproepen om naar de jaarvergadering te komen. Mogelijk heeft dit te maken met het feit dat er geen al te grote initiatieven meer zijn voor uitbreiding. Ook de onverkwikkelijkheden uit 1934 rond de positie van de voorzitter Abrahams zouden een rol gespeeld kunnen hebben. Pas in 1938 komt er, in een tussenzin, de vermelding dat de kleuters en kinderen van de ‘kinderherstellingsoorden der vereniging Trein 8.28’ aanwezig waren bij de feestelijkheden rond de geboorte van Prinses Beatrix.

Pas in maart 1938 zien we weer een verslag van een jaarvergadering. Daaruit blijkt dat er inmiddels een nieuwe voorzitter is: Jac. Zijlstra Hzn. Uit dit korte verslag blijkt dat er druk gewerkt is aan het moderniseren van de gebouwen. Een jaar later bijna exact hetzelfde verslag, met dien verstande dat er sprake is van een nieuwe voorzitter: H.B. van Dam. Verder werd er nog steeds gewerkt aan de moderniseringen. Desondanks ging de uitzending van kinderen gewoon door.

Onstuimige tijden breken aan, 1939

Aan het eind van de jaren dertig ontstaan er onzekere tijden, ook voor de vereniging Trein 8.28. Uit het jaarverslag over 1939: “Uit het verslag van den secretaris blijkt, dat in het afgeloopen jaar twee keer tot ontruiming; van alle huizen moest worden overgegaan in verband met den onzekeren toestand. Thans zijn de meeste huizen door de militaire macht opgevorderd; slechts de beide huizen te Petten konden in exploitatie blijven. Maatregelen werden getroffen om de ingeschreven kinderen onder te brengen in huizen van andere vereenigingen.” Bron: het Algemeen Handelsblad van 01-03-1940Dit moet veel hebben betekend voor de aanwezige kinderen, maar geen woord daarover in de kranten. In het boek ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van de vereniging staat een kort verlag over deze periode. Daarin wordt vermeld dat de Amsterdamse Raad voor de Kinderuitzending op 25 augustus 1913 adviseerde om alle huizen van de vereniging te ontruimen. Gevolg was een logistiek operatie, alle kinderen werden naar Amsterdam gehaald en blijkbaar per bus thuis afgezet. Twee huizen, die in Vosseveld en Nieuwe Weg in Soest werden per 1 september door de militaire autoriteiten gevorderd.

Het vorderen en weer openstellen van gebouwen voor uitzending ging het hele jaar 1939 door. Voor de vereniging een chaotische toestand. In december waren uiteindelijk alleen de twee gebouwen te Petten nog beschikbaar, maar er moest wel rekening worden gehouden met ‘eventualiteiten’. Zo werden de ramen afgeplakt met stroken papier en mochten de bedden niet onder de ramen staan. Men hield rekening met explosiegevaar van mogelijk aangespoelde zeemijnen. Voor de kinderen was het niet prettig, maar ook het personeel kreeg er me te maken. In de praktijk was er geen werk meer voor hen en velen werden noodgedwongen ontslagen. Ook de administratie in Amsterdam werd flink afgeslankt.

Terug naar inleiding en inhoudsopgave

Naar verhaal 18