Frits Slicht
Hij vervolgt met het uitspreken van zijn dank voor de prachtige foto die hij van Schlesinger heeft gekregen. De foto is bijna heel Amsterdam doorgegaan want iedereen wil die bijzondere ‘kiek’ van ‘hun Schlesinger’ zien. Zijn jongens hebben de foto ook gezien en kijken uit naar een ontmoeting in Engeland met hun grote meester. Hij wil hem het liefst morgen al spreken en omarmen. Maar meer nog wil hij dat Schlesinger al het andere maar laat liggen en denkt aan de toekomst van ‘Uw Sam’. Hoewel Sam eerder schreef dat hij hoogmoed niets voor hem is, lijkt het er toch op dat het hem niet helemaal vreemd is. Maar, misschien speelt ook de tijd een rol. Het moet zeker ook voor Sam duidelijk zijn dat er ontwikkelingen gaande zijn die hem, zijn familie en zijn koor zouden kunnen raken.
Mogelijk heeft ook het volgende deel van de brief daarmee te maken. Hij schrijft namelijk dat het liefste dat hij zou willen (‘tusschen ons gezegd’), is de plaats van innemen van Olman wanneer deze zou besluiten te stoppen. Ik heb helaas niet kunnen achterhalen om welke Olman het gaat, niet om Israel Olman in ieder geval. Sam is overigens van mening niet echt een dirigent, wel een ‘vrij goed dirigent’. In ieder geval niet op het niveau dat de Synagoge koren in Engeland te brengen waar Engeland recht op heeft. Volgens zijn bescheiden mening, dat meent hij te kunnen zeggen, zou hij de juiste man op deze plaats zijn. Zou Schlesinger zich daar voor willen inspannen, zou hij zich ‘eindelijk’ eens daar voor willen inspannen? Het kinderkoor van Mogein Dowied, bron: JHM. 
Daarna vervolgt hij met de verzuchting dat het seizoen hem zwaar is gevallen. Hij noemt een aantal groet uitvoeringen die hem veel energie hebben gekost. Programma van de uitvoering Saul door Kunst en Strijd, bron: JHM. 