Ik heb eigenlijk best een onbezorgde jeugd gehad, ook al was mijn moeder op jonge leeftijd overleden. Ik was pas 4 of 5 jaar oud toen zij stierf. Maar ik kon best goed opschieten met mijn nieuwe moeder, niet zo met de jongen die ze meenam. Die jongen was overigens niet haar eigen zoon, zij had hem aangenomen, ik vond het maar een rotzakkie.
Later toen mijn vader ook het café op de Oudeschans moest sluiten ging mijn moeder graag uit met haar zusters. Zij hield van gezellig uitgaan. Ik kan mij nog goed haar mooie tas herinneren. Ik vond dat mijn moeder de mooiste tas van de wereld had. Wel had ik wel eens medelijden met haar omdat mijn oudste zus vaak brutaal tegen haar was.
Wat heel erg leuk was in mijn jeugd, was dat we met alle kinderen op een zangkoor zaten. Het koor had de prachtige naam: Socialistische Liedertafel Ontwaakt. Het koor stond onder leiding van de bekende Jacob Hamel. Thuis waren we trouwens niet echt socialistisch, we waren meer vooruitstrevend. De kinderen van het koor kwamen meestal uit de buurt en van ouders met een principe. Ook veel Joodse kinderen zaten op het koor.
Aanvulling Frits Slicht: Jacob Hamel was geboren in 1883, hij is zijn hele leven dirigent geweest van vele zangkoren. Zo was hij dirigent van ‘De Joodse Stem’ en van het beroemde kinderkoor ‘Kinderkoor Jacob Hamel’, voor de A.V.R.O. Kort na het begin van de oorlog werd hij door de A.V.R.O. ontslagen, nog voor de bezetter daartoe opdracht had gegeven. Hij moest tijdens de oorlog verplicht verhuizen naar de Transvaalbuurt. Met de grote razzia van 19 juni 1943 worden zijn vrouw en hij naar Westerbork gestuurd. Kort nadien gaan zij ‘op transport’ en op 9 juli 1943 in Sobibor vermoord.