Frits Slicht
Op 30 januari 1932 wordt opnieuw een verzoek ingediend. Ditmaal gaat het om een mantel voor Hanna, maar volgens ‘De Informator’ is dit volstrekt niet noodzakelijk. Verder is er sprake van schoenreparaties voor de schoenen van zowel Jacques als Hanna. Hanna wordt overigens opnieuw naar de G.G.D. verwezen voor haar orthopedische schoenen. Een nieuwe mantel komt er niet, wel een klein bedrag (2 gulden) voor een schoenreparatie voor nieuwe zolen en hakken. Deze keer met de bon naar de Albert Cuypstraat 126, naar Wichmann’s lederhandel.
Heel 1932 blijft verder een werkloze periode, met uitzondering van 2 ½ week bij de firma Asscher. 1933 is wat dat betreft iets positiever, Jacques werkt 20 weken, maar over het hele jaargezien blijft het mager. Was er in 1931 nog sprake van een gemiddeld weekloon van 43 gulden, in 1933 is dit gedaald tot 26 gulden. Op 14 december 1932 wordt een fout van een mand eerder gecorrigeerd, het gezin heeft geen drie maar twee kinderen.Inmiddels is wel dochter Lea aan het werk gegaan en wel als ‘kantoormeisje’. Zij heeft een baantje in de Leids(ch)estraat, maar de naam van haar werkgever is onleesbaar. Wat haar verdiensten waren, wordt niet genoteerd.
Het jaar 1932 is ook het jaar van de verstrekkingen, in ieder geval om de verzoeken daarom. Zo wordt er op 27 mei 1932 een verzoek ingediend om ondergoed (zeer gewenst), een japon voor ‘de vrouw’ en een schoenreparatie voor de man (versleten zolen). Jacques krijgt een flanellen hemd, Hanna een directoire en een kledingstuk waarvan ik niets kan maken (canische??). Deze kleding wordt via de werkverschaffing verstrekt. Vroom en Dreesman in de Haarlemmerstraat, bron: Algemeen Handelsblad van 31 maart 1939. 
Hanna krijgt nu wel haar japon en kan deze ophalen bij de firma Vroom in de Haarlemmerstraat. De keuze was beperkt, er mocht niet meer dan ƒ 5,90 worden uitgegeven. Vroom was ook toen al Vroom en Dreesman en zat in de jaren dertig ook in de Haarlemmerstraat. Voor de zolen en hakken wordt men weer naar Wichmann’s lederhandel in de Albert Cuypstraat gestuurd (wel een behoorlijk bedrag: ƒ 11,40).
In november 1932 wordt er opnieuw om een mantel voor Hanna gevraagd, maar opnieuw wordt aangegeven dat die best nog even meekan. De mantel is misschien wat aan de dunne kant, maar de bontkraag is nog gaaf. Niet noodzakelijk dus! Molières, schoenen, bron: Het Volk van 28-11-1932 
Jacques krijgt nieuwe schoenen, het bovenleer van de oude schoenen is volledig versleten. Hij krijgt molières, duur zijn die niet. De schoenen worden tegen het bedrag van ƒ 3,95 verstrekt door het Centrale Dienst Levensmiddelen. Indien je meer wilt weten, het Stadsarchief Amsterdam beheert het archief van deze Dienst: Centrale Dienst Levensmiddelen
Artikeltje om je op te geven voor de wintercursus Esperanto bij Jacques Englander. Bron: Het Volk van 27-01-1932. 
Unua Amsterdama Societo Esperantista (Eerste Amsterdamsche Esperantisten Vereeniging) werd op 11 april 1906 in Amsterdam opgericht, met als zinspreuk La Estonto Estas Nia ( Ons is de toekomst), afgekort L.E.E.N., die vaak als tweede naam voor de vereniging werd gebruikt; de vereniging was de oudste in Nederland. Bron: IISG 