Samuel Englander wordt lid van de ANDB én geschrapt als lid!

Sam wordt op 8 februari 1916 lid van de ANDB II (lidnr. 2837), negentien jaar oud. Hij heeft gewerkt als briljantslijper bij de al eerder genoemde Goudeket. Op 5 februari 1921 stopt hij, de reden daarvoor is niet bekend. We weten dit omdat hij via de ‘Commissie Steunverleening “uitgetrokken” Diamantbewerkers’ een uitkering aanvraagt. In het formulier van deze commissie (bron: Stadsarchief Amsterdam) staat dat hij tot en met 12 maart 1921 een uitkering van ƒ 14,40 krijgt uit het werklozenfonds van de vakbond ANDB.

Dankzij deze aanvraag weten we nu ook dat hij inwoont bij zijn schoonouders (Rapenburg 20). Sam is namelijk op 17 maart 1921 getrouwd met Judith Biet. Dit na een verlovingsperiode van bijna 3½ jaar (zie beide familieberichten).

Sinds kort is er een leerlingenkaart opgedoken waarvan ik tot voor kort eigenlijk geen weet had. Mogelijk komt dit door de spelling van zijn naam: Engelander i.p.v. Englander. Veel informatie geeft de kaart niet, wel dat hij op 5 februari 1923 wordt geschrapt als lid vanwege “schuld”. Misschien dat de achterkant van de kaart licht kan schenken, maar deze is niet in te zien (via het IISG). Of hij al dan niet bewust zijn lidmaatschapsgeld niet heeft betaald, is onbekend.

Wonen op Rapenburg

De huur van deze woning was overigens ƒ 2,10 per week. Sam betaalt de helft van de huur. In 1921 is Sam al enige tijd dirigent van het koor van de Grote Synagoge. De commissie noemt het ‘de Synagoge Amstelstraat’. Op verzoek van de commissie schrijft het secretariaat van de Synagoge een kort briefje. Hieruit blijkt dat Sam een toelage geniet van ƒ 30,-- per maand. De commissie stelt daarmee zijn weekloon op ƒ 6,92 per week. Op basis van dit bedrag wordt een berekening gemaakt en komt men tot een steunbedrag van ƒ 12,-- per week, ingaande op 15 april. In de maanden daarna zijn drie controlemomenten. De situatie blijkt niet te zijn verandert. Desondanks veranderd het uit te keren steunbedrag. Het hoe en waarom is niet duidelijk. Er worden wel berekeningen gemaakt, op de achterzijde van het genoemde formulier, helaas is niet bekend waar de cijfers vandaan komen. Mogelijk zijn er ooit andere formulieren geweest maar zijn die verdwenen. Een andere mogelijkheid is dat er binnen het gezin Biet ook nog verdiensten zijn. Maar dit blijkt niet uit het dossier dat ik via het Stadsarchief heb mogen inzien. Opmerkelijk is wel dat op 22 september 1921 wordt gesteld dat het uitgekeerde bedrag gelijk blijft. Maar het bedrag dat wordt genoemd is ƒ 10,50. Dit wordt doorgehaald en het bedrag wordt ƒ 7,--. In mei 1922 wordt het verhoogd tot ƒ 8,-- en per 11 augustus 1922  tot ƒ 10,50.

Terug naar de inhoudsopgave