Frits Slicht
Inkomen
Of Tjeerd Bottema nog ander werk heeft gedaan dan de streekdracht tegels bij De Distel is moeilijk te boordelen. Wat wel zeker is, is dat zijn inkomen bij De Distel ontoereikend was om een studie aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten te volgen. Dat was namelijk zijn eigenlijke doel: schilderen in olieverf naar levend model.
Bijbaantje?
Een bijverdienste vond hij in het schrijven van kinderverhaaltjes, verhaaltjes die hij zelf illustreerde. Een andere bijverdienste was het ontwerpen van reclames en het tekenen van spotprenten. De spotprenten zijn vooral terug te vinden bij het tijdschrift ‘De Ware Jacob’
(via Delpher) in de periode 1904 – 1905, het Zondagsblad van Het Volk en het Fries tijdschrift: It Heitelân. Zelf geeft hij aan dat hij niet al te veel verdiende, maar dat hij met weinig toe kon in de dagen van werk en studie. Tjeerd ging regelmatig naar de volksgaarkeuken waar hij voor een klein bedrag een stevige maaltijd kocht.
De beroemdste reclame van Nederland
Tjeerd tekende misschien wel de bekendste reclame van Nederland, die voor de levensverzekeringmaatschappij R.V.S. Uiteindelijk, na enige jaren, kreeg hij daar een voor die tijd het ongehoord hoge bedrag van 600 gulden voor. Tjeerd kreeg steeds vaker opdrachten voor illustraties en reclamewerk. Zoveel zelfs dat hij een bij De Distel een plaatsvervanger had opgeleid. Want naast al het werk, wilde hij net als zijn broer Tjerk het MO tekenen halen. Daarna wilde hij doorstromen naar ‘de Academie’. Hij volgde daar ook avondlessen voor. Winnend schilderij voor de Prix de Rome van Tjeerd Bottema, voorstellende Rebecca en Eliëzer, de diensknecht van Abraham, bron: Beeldende kunst - Prix de Rome 1907 
Prix de Rome
Het ‘teleurstellende’ van zijn autobiografie is het gebrek aan datering. Wanneer exact begon hij met De Distel, wanneer begon hij op de Academie. Eén van de weinige keren dat hij een jaartal noemt is als hij meedingt naar de Prix de Rome in 1907 en dat hij tot de eigen verbazing die ook nog eens wint. Het betekende enerzijds erkenning (als hij die al zocht) en anderzijds dat hij stopte, definitief, met het werk voor en bij De Distel.
Over hem is nog heel veel meer te vertellen, want in zijn leven na 1907 heeft hij veel gedaan, veel geproduceerd ook als je dat van een illustrator en schilder mag noemen. De lijst met publicaties, veel jeugdliteratuur, waaraan hij heeft meegewerkt is lang, zeer lang. Om iets meer te weten, ga dan naar dit interview met hem uit 1975, zie De Leeuwarder Courant van 12 september 1975.
NAAR: Verhaal 25