Frits Slicht
De Wereldtentoonstelling te Brussel van het jaar 1910 betekende veel aandacht voor De Distel en Bert Nienhuis in het tijdschrift De Kunst. Oorspronkelijk: “…… was het in de plannen van de inrichters der afdeeling kunstnijverheid op deze tentoonstelling opgenomen, om tusschen iedere kolommenpaar van de galerij een groote vaas te plaatsen, die voor het eene deel zouden uitgevoerd worden door de plateelbakkerij De Distel en voor het andere deel door de faïence fabriek Amphora te Oegstgeest.”
Het idee of de opdracht kon helaas niet worden volbracht. Wel gelukte het De Distel om twee grote vazen, ontworpen door Bert Nienhuis, gaaf uit de over te krijgen. Opmerkelijk deze laatste kwalificatie, blijkbaar was het een hele opgave. Helaas wat laat, werden de vazen alsnog ingezonden. Het was aan het tijdschrift De Kunst om deze vazen af te beelden en te bespreken. De V.A.N.K. had n.a.v. de tentoonstelling nog wel een boek samengesteld, maar de twee vazen werden niet opgenomen.
De bespreking door Onze Kunst is van een hoog en specialistisch niveau. Er wordt uitgelegd wat het probleem was om deze grote vazen van ongeveer een meter hoog gaaf in en uit de oven te krijgen. Het is zo duidelijk dat ik het liefst de hele tekst zou willen overnemen. Hier wordt uitvoerig uitgelegd hoe de vazen werden geproduceerd. De uitleg waarin ook de ontwerper Bert Nienhuis zelf aan het woord wordt gelaten begint vanaf blz. 98. Afbeelding van een de tweede ’merkwaardige vaas’, aldus Onze Kunst van 1910 – 1911 
Naar het begin van het lange artikel over de twee vazen vanaf hier!
Het artikel besluit met de volgende woorden: “Het doel van den ontwerper dezer vazen was een vorm te scheppen van eenvoudige groote lijnen, die de ruimte gevoelig begrenzen, en de belichaming van die gedachte vorm een verrijkt aanzien te geven, door de architectonische bouw in de versiering geheel te omsluiten en vast te leggen, zóo, dat èn plastische vorm èn versiering tot een voor het gevoel rijk geheel zijn samengesmolten. Ook hier valt het ideale idee verre hoven de bereikte uiting doch laat ons dankbaar zijn, dat het doel hooger ligt dan het kunnen, er was anders leven zonder streven. Bert Nienhuis heeft met deze schepping iets bereikt dat tot waardeeren stemt en doet vertrouwen dat hij op deze wijze voortgaande de schoonheid zal blijven dienen en het leven verrijken ; dat hij nieuwe verschieten voor de schoone pottenhakkerskunst heeft geopend en een weg heeft aangegeven langs waar nog veel te bereiken zal zijn op dit gebied.” Bron: Onze kunst; geïllustreerd maandschrift voor beeldende en decoratieve kunsten, jrg 10, 1911, Deel: XIX, 1911
OF NAAR: Verhaal 69