Plateelbakkerij De Distel (40)

Een nieuw dossier

In mei 1923 komt er een nieuw hoofdstuk in het dossier van Meijer, het betreft het formulier van de Commissie voor Steunverleening aan “Crisis Werkloozen”, dagtekening: 17 mei 1923.

Meijer is namelijk ontslagen en heeft dan recht op een vorm van uitkering. Normaliter krijgen arbeiders die lid zijn van een vakbond een uitkering als er sprake is van werkloosheid. Zodra zij uitgetrokken waren bij de bond, kwamen zij in aanmerking voor een uitkering via de gemeente. Meijer is bijvoorbeeld lid van de “Nederlandsche Vereeniging voor Glas- en Aardewerkers”.

Hij is lid sinds 10 juli 1916. Uit een ander dossier blijkt zelfs dat hij voorzitter was van de afdeling Amsterdam. Deze vereniging had een ‘eigen orgaan’ (De Glas- en Aardewerker), maar daar is blijkbaar niets van bewaard. In 1926 fuseert deze vereniging met ‘de fabrieksarbeider’, maar dat is nadat Meijer weg is bij De Distel. Sinds het eerdere dossier is er wel iets veranderd. Zo is het gezin verhuisd naar de nieuwbouw van Het Bouwfonds van de Handwerkers Vriendenkring in de Transvaalbuurt, de Magersfonteinstraat 4 huis (huur: ƒ 3,90 p/w). In het eerdere dossier stond dat Branca zonder beroep zou zijn. Nu is er met potlood bijgeschreven dat Branca roosjessnijdster is. Er is ook gezinsuitbreiding. Het gaat om Dina, in 1923 is zij vier jaar oud. Vier jaar later verhuist het gezin naar de Tugelaweg 55 III.

Waarom dit dossier? 

Ontslag

Meijer is vanwege de verhuizing van De Distel naar Gouda ontslagen. Van zijn oude werkgever krijgt hij een prachtige referentie mee. Er zijn meerdere brieven van De Distel waarin blijk wordt gegeven van grote waardering. Zo staat er in een brief van de directeur: “Hy heeft zich in die jaren doen kennen als een yverig, eerlyk en plichtsgetrouw mensch, zoodat wy hem dan ook gaarne aanbevelen. Wegen het verplaatsen van ons bedrijf naar Gouda, waren wy tot ons leedwezen verplicht hem te ontslaan.”

 Waarom werken bij De Distel?

Ongeveer twintig jaar zou Meijer bij De Distel hebben gewerkt. Volgens zijn kleindochter was dit mogelijk wel 25 jaar. Meijer is direct na school aan het werk gegaan. Waarom gekozen werd voor een plateelfabriek is niet bekend. Rond de tijd dat Meijer werk zoekt verschenen er de kleine advertenties van De Distel. Wat misschien ook nog een rol zou kunnen spelen is dat op de Oosterschekade op nummer 9 een magazijn zat dat iets van doen had met glas en aardewerk (zie afbeelding verhaal 39). Hoe dan ook, zijn eerste baan was bij De Distel. Volgens de dossiers was hij ‘plateelbakker’. Maar of dat ook klopt is maar de vraag, want wat deed een plateelbakker nu precies en wat deed Meijer als 11 of 12-jarige jongen bij De Distel? Zeker is, want dat blijkt uit de brieven, dat hij eindigde als werkmeester en blijkbaar ook met leidinggevende kwaliteiten.

En leiding geven kan hij, want dat blijkt wel uit zijn vervolgcarrière als dirigent. Hoe dat verliep? Lees alles daarover in het verhaal: De dirigent van de Tugelaweg. Bij deze in ieder geval al twee afbeeldingen uit 1926 toen Meijer al furore maakte met het Transvaalkoor (de Mannenzangvereniging Transvaal).

Terug naar de inhoudsopgave

OF NAAR: VERHAAL 41